Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
mear-
méar
méaracán
mearadh
mearaí
méaraíocht
mearaithne
mearbhall
mearcair
mearchuimhne
meargánta
méarlorg
méarnáil
méaróg
mearú
méarú
meas
measartha
measarthacht
measc
meascadh
meascán
meastachán
mearbhall fir1 mothú go bhfuil do cheann ag teacht thart is thart; speabhraídí (tá mearbhall dí air); buairt aigne (cad tá ag déanamh mearbhaill duit?); botún, dearmad (mura bhfuil mearbhall orm) ► mearbhlach aid1
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
mearbhall, speabhraíd a thugann ar dhuine rud a fheiceáil nach bhfuil ann
guagacht, luaineacht; mearbhall
mearbhall, breall
daille súl nó aigne; mearbhall aigne; bob, dallach dubh (dallamullóg a chur ar dhuine)
botún, dearmad; mearbhall; tuathal
urú gréine nó gealaí; dorchú radhairc, daille; mearbhall intinne
mearbhall, fudar
earráid, mearbhall (iomrall aithne; urchar iomraill)
mearbhall sa cheann
buile, mearbhall
mearbhall; tranglam
mearbhall de thoradh dí (fear meisce, fear ar meisce); mearbhall intinne (meisce chodlata, meisce thobac)
mearbhall
mearbhall, míobhán, éadroime sa cheann
breathnú ar na réaltaí; mearbhall aigne
mearbhall intinne, amaidí
mearbhall aigne, díth céille
mearbhall, dearmad (seachmall a chur ar dhuine); seachrán (dul ar seachmall ó rud); iomrall (seachmall radhairc)
fán, strae (chuaigh sé ar seachrán); mearbhall, dearmad (seachrán creidimh); díth céille
mearbhall beag; meascán mearaí; speabhraíd
mearbhall, míobhán
